شركت بازاريابي شبكه اي عطاكو

ادامه مقاله ورود شرکت های نتورک مارکتینگ خارجی به ایران(1) را در این مقاله می خوانیم.

بازار شناسی

در مرحله بعد تو همان مغازه ها فرم هایی را برای عضویت باشگاه مشتریان ارائه داد.
این کار باعث جمع آوری بانک اطلاعات مشتریان برای شرکت شد.
شاید براتون جالب باشه که همان موقع هم موازی با کار رسمی شرکت، مجموعه های زیرزمینی اوریف لیم ارمنستان، آذربایجان و غیره در ایران مشغول فعالیت بودند.
اما حتی کاتالوگ رسمی محصولات شرکت در ایران با تمام آن کشور ها متفاوت بود.

به هر حال اوریف لیم بعد از حدود سه سال دفتری در ایران تاسیس کرد.
همچنین از طرح درآمدی خود رو نمایی در ایران رو نمایی کرد.
جالب آن که فرم ها، کاتالوگ ها، جزوه ها و حتی مجلاتی با کیفیت به زبان فارسی برای نتورکر هایش چاپ می کرد.
در صورتی که ما زیرزمینی های ایرانی کم توقع بار اومده بودیم.
آنقدر که برای جذبمان نیازی به این همه بریز و بپاش نبود.
همین که دفتر رسمی داشت و به ما محصولی قابل لمس می دادند کلاهمان به هوا بود.
آن روز ها حتی کسی طرح های جدا شونده (Break Away) را نمی شناخت.
به دلیل علاقه شدید ما به “حدس” به جای “مطالعه” اکثراً خیال می کردیم که این طرح جدید تر از باینری است.

در نهایت هم با اعلام ممنوعیت کارش در ایران، خیلی محترمانه وسایلش را جمع کرد و رفت.
به جز چند بازجویی ساده و تهدید های فریبنده ترسناک برای کنترل اوضاع، خطری نتورکر هایش را هم تهدید نکرد.
این در شرایطی بود که بازداشت گاه ها هر روز از نتورکرهای یک دفتر زیرزمینی در تهران پر می شد.
آنچنان هم فرقی نمی کرد شرکت ایرانی باشد یا خارجی، به حق باشد یا هرمی و کلاه برداری!
همه از لب تیغ می گذشتند اما اوریف لیم بحثش جدا بود.

قانون مداری

به هر حال اوریف لیم همرنگ جماعت ما نشد و با سیستم خود کار کرد.
احتمالاً هر شرکت نتورک مارکتینگ خارجی موفق دیگر هم رویه ای مشابه دارد.
امروز نیز به ظاهر شرایط ما تغییر کرده.
علاوه بر گذشت یک دهه و تجربه ۸ سال نتورک با حمایت دولتی، تکنولوژی مان هم پیشرفت کرده است.
وجود اینترنت دسترسی مان را به اطلاعات و تجربیات بین المللی بیشتر کرده است.

البته لزوماً سطح مطالعه مان را بالا نبرده.
اما برای آن دسته اندکی که ترجیح شان تحقیق و تحلیل است مسیر هموار تر شده.

قصدم به هیچ وجه تقدیس اورف لیم نیست.
مسلماً سود آوری و گسترش تجارتش اولویتش بوده نه این که به داد نتورکر های ایران برسه.
بلکه اوریف لیم مثالی است از یک شرکت بازاریابی شبکه ای خارجی موفق که همکاری با آن در همان چند سال محدود، درس ها و تجربیات ارزشمندی را برای نتورک ایران داشته.

اکثر شرکت های نتورک مارکتینگ خارجی موفق از مسیر هایی سیستماتیک و مشابه اوریف لیم کارشان را گسترش می دهند.
آنها حاضر نیستند شخصیت برندشان را هزینه کنند تا از هر روشی صرفاً درآمد کسب کنند.

از طرفی فکر می کنند “سری رو که درد نمی کنه دستمال چرا ببندیم؟”!
وقتی مردم ایران انقدر مشتاقانه قوانین شان را دور می زنند، نشستن در مرز های نزدیک هم سودش بیشتر است هم محدودیت و مسئولیتش کمتر!

وضعیت قانونی امروز

اما این حرفها دخلش به وضعیت امروز و ورود شرکت های بازاریابی شبکه ای خارجی چیست؟
دبیرخانه کمیته نظارت تنها مرجع رسمی کسب مجوز هر گونه فعالیت شبکه ای در ایران است.
طبق گزارش این دبیرخانه هنوز هیچ شرکت خارجی برای اخذ مجوز اقدامی نکرده است.
البته در لیست شرکت های دارای مجوز اسم شرکت “جی ام اوشن” به عنوان یک شرکت نیمه خارجی به چشم می خورد.
اما این شرکت بیشتر شبیه برادرزاده کوچک شرکت اصلی چینی است تا نماینده آن.

این طور برداشت می شود که یا قوانین آئین نامه های ما محدود کننده است.
آنقدر که شرکت بازاریابی شبکه ای خارجی تمایل ندارند با آئین نامه های ما منطبق شوند.
یا بیرون گود نشستن و سود زیرزمینی برایشان کافی است.
به قولی ترجیح می دهند درگیر بازار اقتصادی نابالغ ایران نشوند.

با هلدینگ بزرگ عطاکو در سایت atamlm.ir همراه ما باشید.

ادامه مقاله ورود شرکت های نتورک مارکتینگ خارجی به ایران(1) را در این مقاله می خوانیم.

بازار شناسی

در مرحله بعد تو همان مغازه ها فرم هایی را برای عضویت باشگاه مشتریان ارائه داد.
این کار باعث جمع آوری بانک اطلاعات مشتریان برای شرکت شد.
شاید براتون جالب باشه که همان موقع هم موازی با کار رسمی شرکت، مجموعه های زیرزمینی اوریف لیم ارمنستان، آذربایجان و غیره در ایران مشغول فعالیت بودند.
اما حتی کاتالوگ رسمی محصولات شرکت در ایران با تمام آن کشور ها متفاوت بود.

به هر حال اوریف لیم بعد از حدود سه سال دفتری در ایران تاسیس کرد.
همچنین از طرح درآمدی خود رو نمایی در ایران رو نمایی کرد.
جالب آن که فرم ها، کاتالوگ ها، جزوه ها و حتی مجلاتی با کیفیت به زبان فارسی برای نتورکر هایش چاپ می کرد.
در صورتی که ما زیرزمینی های ایرانی کم توقع بار اومده بودیم.
آنقدر که برای جذبمان نیازی به این همه بریز و بپاش نبود.
همین که دفتر رسمی داشت و به ما محصولی قابل لمس می دادند کلاهمان به هوا بود.
آن روز ها حتی کسی طرح های جدا شونده (Break Away) را نمی شناخت.
به دلیل علاقه شدید ما به “حدس” به جای “مطالعه” اکثراً خیال می کردیم که این طرح جدید تر از باینری است.

در نهایت هم با اعلام ممنوعیت کارش در ایران، خیلی محترمانه وسایلش را جمع کرد و رفت.
به جز چند بازجویی ساده و تهدید های فریبنده ترسناک برای کنترل اوضاع، خطری نتورکر هایش را هم تهدید نکرد.
این در شرایطی بود که بازداشت گاه ها هر روز از نتورکرهای یک دفتر زیرزمینی در تهران پر می شد.
آنچنان هم فرقی نمی کرد شرکت ایرانی باشد یا خارجی، به حق باشد یا هرمی و کلاه برداری!
همه از لب تیغ می گذشتند اما اوریف لیم بحثش جدا بود.

قانون مداری

به هر حال اوریف لیم همرنگ جماعت ما نشد و با سیستم خود کار کرد.
احتمالاً هر شرکت نتورک مارکتینگ خارجی موفق دیگر هم رویه ای مشابه دارد.
امروز نیز به ظاهر شرایط ما تغییر کرده.
علاوه بر گذشت یک دهه و تجربه ۸ سال نتورک با حمایت دولتی، تکنولوژی مان هم پیشرفت کرده است.
وجود اینترنت دسترسی مان را به اطلاعات و تجربیات بین المللی بیشتر کرده است.

البته لزوماً سطح مطالعه مان را بالا نبرده.
اما برای آن دسته اندکی که ترجیح شان تحقیق و تحلیل است مسیر هموار تر شده.

قصدم به هیچ وجه تقدیس اورف لیم نیست.
مسلماً سود آوری و گسترش تجارتش اولویتش بوده نه این که به داد نتورکر های ایران برسه.
بلکه اوریف لیم مثالی است از یک شرکت بازاریابی شبکه ای خارجی موفق که همکاری با آن در همان چند سال محدود، درس ها و تجربیات ارزشمندی را برای نتورک ایران داشته.

اکثر شرکت های نتورک مارکتینگ خارجی موفق از مسیر هایی سیستماتیک و مشابه اوریف لیم کارشان را گسترش می دهند.
آنها حاضر نیستند شخصیت برندشان را هزینه کنند تا از هر روشی صرفاً درآمد کسب کنند.

از طرفی فکر می کنند “سری رو که درد نمی کنه دستمال چرا ببندیم؟”!
وقتی مردم ایران انقدر مشتاقانه قوانین شان را دور می زنند، نشستن در مرز های نزدیک هم سودش بیشتر است هم محدودیت و مسئولیتش کمتر!

وضعیت قانونی امروز

اما این حرفها دخلش به وضعیت امروز و ورود شرکت های بازاریابی شبکه ای خارجی چیست؟
دبیرخانه کمیته نظارت تنها مرجع رسمی کسب مجوز هر گونه فعالیت شبکه ای در ایران است.
طبق گزارش این دبیرخانه هنوز هیچ شرکت خارجی برای اخذ مجوز اقدامی نکرده است.
البته در لیست شرکت های دارای مجوز اسم شرکت “جی ام اوشن” به عنوان یک شرکت نیمه خارجی به چشم می خورد.
اما این شرکت بیشتر شبیه برادرزاده کوچک شرکت اصلی چینی است تا نماینده آن.

این طور برداشت می شود که یا قوانین آئین نامه های ما محدود کننده است.
آنقدر که شرکت بازاریابی شبکه ای خارجی تمایل ندارند با آئین نامه های ما منطبق شوند.
یا بیرون گود نشستن و سود زیرزمینی برایشان کافی است.
به قولی ترجیح می دهند درگیر بازار اقتصادی نابالغ ایران نشوند.

با هلدینگ بزرگ عطاکو در سایت atamlm.ir همراه ما باشید.